انویدیا به‌دنبال پر کردن دنیای مجازی و فیزیکی با آواتارهای هوش مصنوعی

پلتفرم جدید اومنی‌ورس آوتار (Omniverse Avatar) مدل‌های سه‌بعدی و گفتار هوش مصنوعی را ترکیب می‌کند تا آواتارهای مجازی را در دنیای واقعی ارائه دهد.

انویدیا برای ایجاد المان‌های مجازی یک پلتفرم جدید به‌نام اومنی‌ورس آواتار معرفی کرده است. این پلتفرم، تعدادی از تکنولوژی‌های مختلف مثل فناوری تشخیص گفتار، گفتار مصنوعی، ردیابی چهره و انیمیشن آواتار سه‌بعدی را باهم ترکیب می‌کند. به گفته‌ی انویدیا این پتلفرم می‌تواند برای تأمین انرژی، از طیفی از عوامل مجازی استفاده کند.

به گزارش ورج، جنس هوانگ، مدیرعامل انویدیا در بیانیه‌ی کنفرانس سالانه‌ی GTC این شرکت چند پیش‌نمایش با استفاده از فناوری اومنی‌ورس آواتار ارائه کرد. در یکی از این پیش‌نمایش‌ها، یک شخصیت متحرک زیبا در یک کیوسک دیجیتال از طریق منوی یک رستوران فست‌فود با یک زن‌وشوهر صحبت می‌کند و به سؤالاتی مثل اینکه کدام اقلام گیاهی هستند، پاسخ می‌دهد. این شخصیت از فناوری ردیابی چهره برای حفظ تماس چشمی با مشتریان و پاسخ به حالات چهره‌ی آن‌ها بهره می‌برد. هوانگ در مورد این فناوری گفت:

این برای خرده‌فروشی هوشمند، راه‌اندازی و ارائه‌ی خدمات مشتریان مفید خواهد بود.

در یک پیش‌نمایش دیگر، یک نسخه اسباب‌بازی متحرکت Huang به سؤالاتی درمورد موضوعات مختلف از جمله تغییرات آب‌وهوایی و تولید پروتئین پاسخ داد و در نسخه‌ی سوم، شخصی ازآواتار واقع‌گرایانه‌ی خود به‌عنوان شخصیت حاضر در یک تماس کنفرانسی استفاده کرد. تماس‌گیرنده در یک کافه‌ی شلوغ، لباس‌های غیررسمی پوشیده بود، اما آواتار مجازی وی هوشمندانه لباس پوشیده بود و هیچ صدایی در پس‌زمینه‌ی صدای وی شنیده نمی‌شد. این نمونه‌ی آخر براساس پروژه‌ی Maxine انویدیا کار می‌کند؛ پروژه‌ای که هدف آن بهبود مشکلات رایج (مثل پخش جریانی با کیفیت پایین و حفظ تماس چشمی) در کنفرانس ویدئویی به بهره گرفتن از اصلاحات یادگیری ماشینی است.

اعلامیه‌ی آواتار اومنی‌ورس، بخشی از چشم‌انداز اجتناب‌ناپذیر انویدیا موسوم به «همه‌ی جهان» است. این فناوری مثل متاورس اساسا درمورد جهان‌های مجازی و مشترک است که امکان همکاری از راه‌دور را فراهم می‌کند. اما انویدیا در مقایسه با دیدگاهی که توسط متا (فیسبوک سابق) ارائه شده است، نگرانی کم‌تری درمورد انتقال جلسات اداری به واقعیت مجازی دارد و بیشتر در زمینه‌ی شبیه‌سازی محیط‌های صنعتی با همتایان مجازی خود و ایجاد آواتارهایی که در دنیای واقعی با مردم در تعامل باشند تمرکز دارد.

مثل همیشه، نسخه‌ی پیش‌نمایش فناوری انویدیا عملکرد خوبی از خود نشان داد، اما هنوز نمی‌دانیم که این فناوری در دنیای واقعی چقدر مفید خواهد بود. به‌عنوان مثال در مورد شخصیت کیوسک، مشخص نیست که آیا مشتریان واقعا این نوع تجربه‌ی تعاملی را به انتخاب ساده‌ی موارد مورد نظر خود از یک منو، ترجیح خواهند داد یا خیر. هوانگ در توضیحات خود اشاره کرده که نرخ تأخیر پاسخ‌گویی آواتار حدود دو ثانیه است که نسبت به یک انسان واقعی کندتر است؛ بدین ترتیب در شرایطی که مشتری عجله داشته باشد، این فناوری کاربرد زیادی نخواهد داشت. علاوه‌براین، اگرچه فناوری Maxine این شرکت یک پروژه‌ی درخشان به‌نظر می‌رسد، اما هنوز شاهد تأثیر درخورتوجه آن در دنیای واقعی نیستیم.