فیسبوک در حال کارروی مچ‌بند جادویی! با ماوس و کیبورد خداحافظی کنید!

فیسبوک در حال کار بر روی حسگری است که مانند مچ‌بند روی دست بسته می‌شود و با کمک عینک‌های واقعیت افزوده، به فرد این امکان را می‌دهد تا تنها با ضربه‌ی کوچک انگشتان بر روی هر سطحی تایپ کند.

به گزارش‌ آی‌تی‌کلوپ و به نقل از دیلی‌میل، این غول عرصه‌ی شبکه‌های اجتماعی می‌گوید: این دستگاه که در حال ساخت آن است می‌تواند عینک واقعیت افزوده را کنترل کند و انتظار می‌رود در سال جاری عرضه شود.

این شرکت در یک پست گفت: کسانی که از این مچ‌بند استفاده می‌کنند می‌توانند با حرکت انگشتان‌شان با دنیای مجازی ارتباط برقرار کنند. این دستگاه همچنین قادر به تشخیص سیگنال‌های عصبی خواهد بود تا حرکات پیچیده‌ی دست را تفسیر کند و کنترل کاملی از خود نشان دهد. این مچ‌بند که در حال حاضر نام تجاری ندارد پیشرفت بزرگی برای فیسبوک است و انتظار می‌رود بازاری رقابتی برای دستگاه‌های واقعیت مجازی ایجاد کند. گفته می‌شود تمامی غول‌های عرصه‌ی فناوری مانند اپل، آمازون و گوگل در حال کار بر روی سیستم واقعیت مجازی‌شان هستند.

متخصصان معتقدند "عینک‌های هوشمند" در نهایت جایگزین تلفن‌های همراه خواهند شد و این حسگر مچی نیز قدمی به همین سمت است.

فیسبوک پیش از این گفته بود که عینک‌های‌ هوشمند نیازمند دستگاه‌های دیگری مثل تلفن‌های همراه هستند تا در آینده بتوان از آن‌ها استفاده کرد که علت آن محدودیت‌هایی مثل عمر باتری، پردازش داده‌ها و گرمای تولید شده از پردازش داده‌هاست. این مچ‌بند می‌تواند به عنوان یک پلتفرم برای انجام محاسبات و پشتیبانی از این موارد استفاده شود تا عینک‌ها فقط به عنوان یک صفحه‌ی نمایش عمل کنند.

رابط کاربری آن به‌گونه‌ای طراحی شده که کاربران هنگام استفاده از عینک واقعیت مجازی مجبور نباشند بین تعامل با دستگاه و دنیای واقعی یکی را انتخاب کنند. فیسبوک می‌گوید: ما در حال ایجاد راه‌های طبیعی و بصری برای ارتباط با عینک‌های واقعیت مجازی هستیم زیرا باور داریم این کار نحوه‌ی ارتباط ما با افراد دور و نزدیک را تغییر می‌دهد.

اندرو بوسورث(Andrew Bosworth) که رهبر گروه عینک‌های واقعیت مجازی در فیسبوک است می‌گوید: تصور کنید بتوانید به هرجا که می‌خواهید تله‌پورت(انتقال از راه دور) کنید و با افرادی که بیشترین اهمیت را در زندگی شما دارند تجربه‌های مشترک داشته باشید. فرقی نمی‌کند آن‌ها کجای دنیا هستند. این کاری است که با عینک‌های واقعیت مجازی می‌توان انجام داد. تلفیقی از دنیای مجازی و واقعی که زندگی روزمره را بهبود می‌بخشد.

به گفته‌ی این شرکت به جای این‌ که توجه‌مان به تلفن‌همراه در دست باشد، این عینک‌ها دنیا را آنگونه که ما می‌بینیم می‌بینند.

در ماه سپتامبر فیسبوک اعلام کرد که حدود پنج تا ۱۰ سال تا عرضه‌ی عینک‌های واقعیت مجازی که می‌توانند اجسام مجازی را به افراد نشان دهند فاصله دارد. آینده‌ی ارتباط انسان و کامپیوتر به گونه‌ای خواهد بود که فرد می‌تواند در دنیای واقعی که دنیای مجازی با آن ترکیب شده حضور داشته باشد.

فیسبوک توضیح می‌دهد: این ارتباط نیازمند ابداعات زیادی خواهد بود تا تبدیل به اصلی‌ترین راه ارتباط ما با دنیای دیجیتال شود. ابداعات بزرگ نیازمند وجود یک هوش مصنوعی است که بتواند دستورات و عملکرد را پیش‌بینی و تفسیر کند. اما ساخت چنین سیستمی سال‌ها طول خواهد کشید بنابراین ما به دنبال نسخه‌ای هستیم که سریع‌تر در دسترس باشد.

این سیستم مچ‌بندی خواهد بود که با یک هوش‌مصنوعی کار می‌کند و به شما و محیط اطرافتان سازگار می‌شود. این کار توسط  نوارعصب و عضله(EMG) امکان پذیر خواهد شد که با استفاده از حسگرها سیگنال‌های عصب حرکتی الکتریکی را که از طریق مچ دست به دست منتقل می‌شوند را به دستورهای دیجیتالی تبدیل می‌کند و از آن می‌توان برای کنترل دستگاه‌ استفاده کرد. این سیگنال‌ها به شما این امکان را می‌دهند تا دستورات یک بیتی را به دستگاه منتقل کنید. این میزان از کنترل با بسیاری ازموقعیت‌ها سازگار است و می‌تواند کاملا شخصی باشد. سیگنال‌های مچ دست به حدی واضح هستند که نوار عصب و عضله می‌تواند حرکت یک میلی‌متری انگشت را تشخیص دهد و حتی در نهایت ممکن است بتواند تنها تصمیم به حرکت دست را نیز تشخیص دهد.

توماس ریاردون(Thomas Reardon) از این گروه می‌گوید: ما می‌خواهیم کاری کنیم که افراد بتوانند دستگاه‌ها را مستقیما به وسیله‌ی سیستم عصبی محیطی کنترل کنند. او افزود: این دستگاه از اعصاب خارج از مغز که عضلات انگشتان را به حرکت در می‌آورند استفاده خواهد کرد.

در وهله‌ی اول نوار عصب و عضله تنها یک یا دو بیت برای کنترل دستگاه را فراهم خواهد کرد که مشابه ضربه زدن روی یک دکمه است و شامل حرکاتی مثل فشار دادن و رها کردن انشگت شست و انگشت اشاره به یکدیگر است. این موضوع به کاربران اجازه می‌دهد فارغ از کاری که انجام می‌دهند  مثل راه‌رفتن، حرف زدن، نشستن وظایف خود را انجام دهند.